در ریاضیات و هندسهی محاسباتی، یک مثلثبندی دیلانی برای یک مجموعه از نقاط به نام P در یک صفحه، یک مثلثبندی به نام (DT(P است به نحوی که هیچ یک از نقاط P در هیچیک از دایرههای محیطی مثلثهای (DT(P نباشد. این مثلثبندی کمینهی زاویههای مثلثها را به بیشترین مقدار ممکن میرساند و به این ترتیب از به وجود آمدن مثلثهای باریک جلوگیری میکند. این مثلثبندی توسط بوریس دیلانی در سال ۱۹۳۴ ابداع شد(منبع:سایت ویکی پدیا)
دارم روی همین موضوع کار میکنم. این روش برای تقسیم فضای نمونه بین چند نود استفاده میشود. از این روش برای دیاگرام ورونوی استفاده میشه.